DZIEDZICZENIE USTAWOWE PRZEZ GMINĘ OSTATNIEGO MIEJSCA ZAMIESZKANIA ZMARŁEGO

Dziedziczenie to przejście na skutek śmieci ze spadkodawcy na spadkobierców majątku zmarłego, momentem dziedziczenia jest chwila śmierci spadkodawcy. Spadek stanowi ogół praw i obowiązków zmarłego przechodzących ze spadkodawcy na spadkobierców w chwili jego śmierci na zasadach określonych w księdze IV Kodeksu cywilnego. Co istotne – dozwolone jest dziedziczenie ustawowe i testamentowe w jednym spadku.

Należy pamiętać, że są prawa i obowiązki, które nie wchodzą w skład spadku:

1. Prawa i obowiązki nie mają charakteru cywilnoprawnego;

2. Prawa o charakterze niemajątkowym – władza rodzicielska, godność, osobiste prawa autorskie;

3. Prawa ściśle związane z osobą zmarłego – służebności osobiste, użytkowanie;

4. Prawa obligacyjne;

5. Umowa zlecenia;

6. Roszczenia alimentacyjne, ale długi alimentacyjne przechodzą na spadkobierców;

7. Renta cywilnoprawna;

8. Emerytura.

Kodeks cywilny w przepisach od art. 931 do art. 935 mówi o dziedziczeniu ustawowym, na które składa się dokładnie VI grup. Aby ustalić, kto dziedziczy spadek po zmarłym należy prześledzić grupy dziedziczenia ustawowego. Polskie prawo spadkowe wprowadza kolejność dziedziczenia:

I grupa – obejmuje dzieci, małżonka spadkodawcy, a jeżeli dziecko spadkodawcy nie dożyło otwarcia spadku – dziedziczą jego zstępni

II grupa – małżonek i rodzice spadkodawcy, a rodzice są wyłącznymi spadkobiercami, jeżeli spadkodawca w chwili śmierci nie pozostawał w związku małżeńskim

III grupa– małżonek, jeden z rodziców i rodzeństwo spadkodawcy, a jeżeli którekolwiek z rodzeństwa nie dożyło otwarcia spadku – jego zstępni

IV grupa – dziadkowie spadkodawcy, a jeżeli któreś z dziadków nie dożyło otwarcia spadku – jego zstępni

V grupa – dzieci małżonka spadkodawcy (pasierbowie), których żadne z rodziców nie dożyło otwarcia spadku

VI grupa – gmina ostatniego miejsca zamieszkania spadkodawcy, a jeżeli nie da się ustalić tego miejsca lub spadkodawca mieszkał za granicą to dziedziczy Skarb Państwa

Przepis art. 935Kodeksu cywilnego mówi, że w braku małżonka spadkodawcy, jego krewnych i dzieci małżonka spadkodawcy, powołanych do dziedziczenia z ustawy, spadek przypada gminie ostatniego miejsca zamieszkania spadkodawcy jako spadkobiercy ustawowemu. Jeżeli ostatniego miejsca zamieszkania spadkodawcy w Rzeczypospolitej Polskiej nie da się ustalić albo ostatnie miejsce zamieszkania spadkodawcy znajdowało się za granicą, spadek przypada Skarbowi Państwa jako spadkobiercy ustawowemu.

Przy dziedziczeniu ustawowym przez gminę ostatniego miejsca zamieszkania należy pamiętać, że Skarb Państwa ani gmina nie mogą odrzucić spadku, który przypadł im z mocy ustawy. Ponadto nie muszą składać oświadczenia o przyjęciu spadku i przyjmują go z dobrodziejstwem inwentarza.